Rozstanie rodziców zawsze ma wpływ na zdrowie psychiczne dziecka. Jeżeli dotąd, zarówno mama jak i tata brali czynny udział w jego wychowaniu – przy podjęciu decyzji o rozwodzie zawsze na pierwszym miejscu należy zadbać o dobro dziecka.
Rozwód, nie tylko ten wynikający z traumatycznych i patologicznych powodów, takich jak przemoc domowa, znęcanie się i uzależnienie – jest bardzo intensywnym przeżyciem dla dziecka. Dotychczas miało ono oboje kochających rodziców, prawdopodobnie mogło nawet nie być także świadkiem poważnych nieporozumień, które między nimi się zrodziły. Decyzja o rozwodzie może być dla niego dużym zaskoczeniem. Jak zatem przygotować psychicznie dziecko do rozstania rodziców?
Omówienie wszystkich ważnych kwestii bez obecności dziecka
Pierwszą kwestią, którą odpowiedzialny, dojrzały rodzic musi zrobić to ustalenie bez obecności dziecka dalszego życia rodziców. Jeżeli rozwód nie wiąże się z walką o sprawowanie opieki, można spokojnie ustalić najważniejsze kwestie.
- Z kim będzie mieszkało dziecko?
- Jak często będzie widywało się z drugim rodzicem?
- Ustalenie między sobą wysokości alimentów.
- Podział rzeczy materialnych.
- Ustalenie przebiegu rozmowy z dzieckiem.
Powyższe tematy są możliwe do wspólnego opracowania, pod warunkiem, że rodzice rozstają się „w zgodzie”. Jeśli przebieg rozwodu i rozstania zapowiada się na bardzo burzliwy, warto zasięgnąć porady niezależnego mediatora rodzinnego, który pomoże opracować wyżej wymienione kwestie i w spokojnej atmosferze stanowić rolę przyjaznego małżonkom arbitra. Najgorszym rozwiązaniem jest sytuacja, w której rodzice nie są w stanie ustalić tego, który z nich będzie sprawował opiekę nad dzieckiem.
Może to oznaczać konieczność przeprowadzanie szczegółowego postępowania dowodowego, które wiąże się z częstymi wizytami dziecka w specjalnych ośrodkach i prowadzenie rozmów z psychologami i kuratorami sądowymi. Nie trzeba chyba podkreślać, że rozstanie rodziców jest samo w sobie wyjątkowo stresującym wydarzeniem w życiu dziecka, warto więc zadbać o to aby uchronić je przed taką procedurą. Przed podjęciem rozmowy z dzieckiem warto spisać wszystkie wspólne ustalenia, aby jednogłośnie oznajmić wszystkie zmiany, jakie czekają rodzinę po rozwodzie.
Rozmowa z dzieckiem
Rozmowę o rozwodzie powinno się przeprowadzić wspólnie. Najważniejsze aby nie oszukiwać dziecka, wyjaśnić przyczyny rozstania, zaznaczyć, że nadal pozostaje kochane tak samo przez oboje rodziców, obiecywać i dotrzymywać słowa. Dziecko, któremu burzy się cały dotychczasowy model życia, jest zwykle bardzo delikatne. Warto je w tym okresie baczniej obserwować. Jeśli rodzic zauważy niepokojąca zmianę w zachowaniu dziecka, musi szybko reagować.
Dobrym rozwiązaniem mogą być wizyty w ośrodku terapeutycznym – zarówno dziecka, jak i całej rodziny. Dzieci, które są ekstrawertykami zazwyczaj nie uzewnętrzniają swoich emocji. Zmiana, może być zauważalna podczas zabawy dziecka, może dochodzić do moczenia się w łóżko, niechęci do jedzenia i innych nieoczywistych zmian w jego zachowaniu. Jeśli chodzi ono do żłobka lub przedszkola, warto poprosić opiekunki o baczniejszą niż zwykle obserwację.
Po rozwodzie
Po rozwodzie, na czas powrotu do normalności, najlepiej jest schować wszystkie urazy i ostatni raz, wspólnymi siłami – walczyć o dobro dziecka, którego poczucie bezpieczeństwa zostało zaburzone przez rozstanie rodziców. Rozwód może okazać się także, w dłuższej perspektywie, zbawienny dla psychiki młodego człowieka. Utrwalanie w okresie dojrzewania złych wzorców – takich jak częste awantury rodziców i trudne do ukrycia negatywne uczucia wobec siebie – mogą wpływać destrukcyjnie na późniejsze relacje dziecka.
Kiedy niechęć między małżonkami jest tak duża, że uniemożliwia spokojną, wspólną dyskusję z dzieckiem, wyżej wymienione schematy może wykorzystać tylko jeden z rodziców. W razie jakichkolwiek wątpliwości, naprawdę może skutecznie pomóc psycholog dziecięcy. Dziecko powinno być najważniejszym ogniwem, które łączy obu rodziców – nawet po rozwodzie. Kiedy zobaczy, że mimo rozstania swoich opiekunów, nadal może ufać i czuć bezpieczeństwo dzięki wsparciu zarówno mamy jak i taty – rozwód będzie dla niego mniej bolesny.
Autor: Katarzyna Walczyk
Rozwód rodziców zawsze będzie traumą dla dzieci – ZAWSZE !!!!!!!!!
W moim przypadku to również trauma dla mnie. Była żona – matka dziecka od 3 lat robi wszystko by utrudnić mi kontakt z Córeczką. Kończy się dodatkowym stresem dla dziecka – dlatego ograniczam te wizyty by jej nie prowokować. I zaczynam podejrzewać że chyba o to matce chodzi. Gdy mam się z nią spotkać zawsze zaczyna od awantury, zaległych pretensji, itp. A to wszystko przy pięcioletnim dziecku. Boję się że dla mojej kochanej Laury będę się kojarzył z krzykiem i płaczem matki.
Instruktaż rozwodowy zawsze mile widziany, ale niestety nie zawsze wszystko idzie tak gładko. Postarajmy się, aby w sytuacji, gdy nie da się uratować związku, mieć w głowie nie tylko własny komfort, ale dobro dziecka. Nie walczmy, rozmawiajmy, bo cena rozwodowej batalii jest naprawdę wysoka .