Gdy dziecko już zachoruje, liszaj trudno pomylić z inną chorobą, objawia się bowiem charakterystyczną wysypką na ciele dziecka. Najczęściej liszajcem zakaźnym zarażają się niemowlęta i dzieci w wieku przedszkolnym: wśród maluchów choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko. Najczęściej z liszajcem zakaźnym borykają się więc rodzice maluchów od 2 do 6 roku życia, które spędzają czas w przedszkolu lub żłobku. Co jest przyczyną choroby, jak ją rozpoznać i leczyć?
Przyczyny występowania liszajca zakaźnego
Liszaj to choroba bakteryjna, na którą często zapadają dzieci w okresie przeziębień i obniżonej odporności organizmu. Jest on chorobą bakteryjną wywoływaną przez paciorkowce oraz gronkowce – bakterie żyjące na ludzkiej skórze. Do infekcji dochodzi niezwykle łatwo – dzieci mogą zakazić się liszajem nawet po kontakcie z rzeczami innego dziecka lub rozprzestrzenić chorobę poprzez przeniesienie bakterii z ogniska zakażenia na inne miejsce na skórze.
Często choroba występuje również jako powikłanie po przebytej przez dziecko ospie lub wszawicy oraz w miejscu rany po ukąszeniu owada. Pomimo charakterystycznych objawów w postaci wysypki, liszajec zakaźny często mylony jest przez rodziców z ospą wietrzną, opryszczką lub grzybicą. Podczas choroby w zasadzie nie ma okresu inkubacji – dlatego też zakażone dziecko powinno pozostać w domu do ustąpienia całkowicie wszystkich objawów.
Czy to oby nie opryszczka? Rozpoznawanie liszajca u dziecka
U zakażonego dziecka bardzo szybko możemy spodziewać się pierwszych objawów w postaci charakterystycznej wysypki, występującej najczęściej na twarzy. Na podbródku oraz w okolicy ust pojawiają się zaczerwienienia oraz pęcherze i krosty wypełnione wodnistą cieczą. Gdy pojawiające się na skórze wykwity pękają, w ich miejsce pojawiają się strupy o miodowym kolorze. W przypadku ich wystąpienia na ciele dziecka, niemal niemożliwe jest pomylenie liszaja z inną, podobną początkowo chorobą. Jeżeli choroba ma bardziej zaostrzony przebieg, u dziecka mogą występować zaczerwienienia na całym ciele oraz pełne ropy pęcherze.
Zakażone liszajcem dziecko będzie musiało zmierzyć się ze swędzeniem skóry oraz bólem towarzyszącym zmianom skórnym. Często liszajowi towarzyszy gorączka lub podwyższona nieznacznie temperatura ciała oraz powiększenie węzłów chłonnych. Dziecko może również zostać zakażone łagodniejszą formą liszaja – liszajcem zakaźnym bezpęcherzowym, który objawia się malutkimi pęcherzykami wykwitającymi na zaczerwienionej skórze. Aby nie dopuścić do rozwinięcia się choroby, już po wystąpieniu pierwszych objawów należy udać się z dzieckiem do dermatologa lub lekarza pierwszego kontaktu, jeżeli mamy wątpliwości co do występującej u dziecka choroby.
Podstawowe objawy liszajca zakaźnego to:
- Wysypka na twarzy oraz kończynach, często przenoszona na inne części ciała
- Gorączka, złe samopoczucie, objawy charakterystyczne dla początków przeziębienia u dziecka
- Pojawianie się na skórze strupów o miodowym i żółtym kolorze
- Nieprzyjemny zapach skóry
Liszaj zakaźny – leczenie
Jeżeli mamy podejrzenie, że nasze dziecko mogło zostać zarażone liszajem, niezwłocznie powinniśmy zabrać malucha do dermatologa. Lekarz na podstawie objawów i dokładnej analizy skóry i paznokci będzie w stanie ocenić, czy to właśnie z liszajcem boryka się nasza pociecha. W przypadku wystąpienia choroby domowe sposoby leczenia zmian skórnych nie będą skuteczne – aby wyleczyć trwale objawy i zapobiegać rozmnażaniu się choroby, konieczna będzie wizyta u specjalisty.
Najważniejsze jest częste mycie zaatakowanych miejsc na skórze oraz osuszanie ich jednorazowymi ręcznikami lub ściereczkami. Dziecko nie powinno również dotykać miejsc pokrytych wysypką, aby nie przenieść zmian skórnych na inne części ciała. Liszaja zakaźnego leczy się maściami lub aerozolami zawierającymi antybiotyki oraz pomocniczo: maściami z flucydyną lub mupirocyną i środkami odkażającymi. Często konieczne jest również podanie antybiotyku w formie doustnej.
Liszaj zakaźny jest niezwykle uciążliwą chorobą dermatologiczną, ale pozostawia trwałe ślady na skórze jedynie w niewielu przypadkach. Po zauważeniu zmian na skórze dziecka, jak najszybciej trzeba udać się do dermatologa i rozpocząć leczenie. Zmiany mogą pozostawać na skórze nawet kilka tygodni, a do ich całkowitego zniknięcia dziecko nie powinno mieć kontaktu z rówieśnikami. Należy pamiętać, aby powstrzymywać pociechę przed dotykaniem oraz drapaniem zmian – może to skutkować przeniesieniem ich na całe ciało, m.in. do uszu, nosa czy ust.
Autor: Adrianna Wycech
Dodaj komentarz