Tysiąc osób w Polsce umiera co roku z powodu gruźlicy. Kiedyś nazywana chorobą ubogich, dzisiaj może dopaść każdego, szczególnie dzieci, które nie dostały w pierwszej dobie po urodzeniu szczepionki. Jeśli zachorują, to na życzenie nastawionych antyszczepionkowo rodziców.
Obowiązkowe szczepienia przeciwko gruźlicy są wykonywane w Polsce od 1955 roku. Jeśli dziecko nie zostało zaszczepione w ciągu 24 godzin od urodzenia, Główny Inspektor Sanitarny (GIS) zaleca wykonanie szczepienia do 15 roku życia. Obecnie to właśnie dzieci i młodzież, w wieku 10-15 lat, są w grupie największego ryzyka zachorowania na gruźlicę. Zagrożone są również osoby niedożywione, starsze, diabetycy, chorzy cierpiący na wrzody żołądka i dwunastnicy, palacze, osoby nadużywające alkoholu i nosiciele wirusa HIV – u tych ostatnich układ odpornościowy jest mocno osłabiony.
Gruźlica – niebezpieczna i śmiertelna
Gruźlicę wywołują prątki Kocha (nazwa bakterii pochodzi od nazwiska ich odkrywcy). Nie działają na nie antybiotyki. Giną jednak pod wpływem promieni słonecznych, dlatego w dawnych latach, chorych wysyłano do słonecznych kurortów na leczenie. Najsłynniejszym gruźlikiem, który przegrał walkę z chorobą był Fryderyk Chopin, ale mało kto wie, że zmagał się z nią Gustaw Holoubek i Vivien Leigh.
Gruźlicą można zarazić się na dwa sposoby: poprzez długotrwałe przebywanie z osobą chorą oraz wtedy, gdy chory kaszle i nie zasłania ust. Choroba rozwija się u 10 proc. zakażonych, ale choć osobom z dobrą odpornością udaje się zwalczyć prątki Kocha, to pozostają one w organizmie w stanie uśpionym i w każdej chwili mogą zaatakować.
Gruźlica – objawy, diagnoza i leczenie
Kaszel trwający powyżej 3 tygodni, nocne poty, gorączka, dreszcze osłabienie, zmęczenie, chudnięcie, plucie krwią, to najczęstsze objawy gruźlicy – nie wszystkie muszą występować jednocześnie, czasami pojawia się tylko jeden z wyżej wymienionych.
Jednym ze sposobów diagnozowania gruźlicy jest prześwietlenie płuc, jeśli ono wykazuje nieprawidłowości badany jest skład bakteriologiczny plwociny. Lekarz może też wykonać bronchoskopię i pobrać tkankę płucną, aby sprawdzić czy nie ma w niej ziarnicy gruźliczej.
Czasami prowadzone są też testy nazywane odczynem tuberkulinowym. Pod skórę wprowadza się bakterię, a po trzech dniach, sprawdza jak zareagował na nie organizm, jeśli w miejscu ich aplikacji pojawił się guzek, jest to potwierdzenie gruźlicy, lekko zaczerwienione miejsce aplikacji bakterii oznacza, że pacjent jest zdrowy.
Wszyscy słyszeli o gruźlicy płuc, bo cierpi na nie 95 proc. chorych, ale gruźlica może atakować także inne narządy: stawy, węzły chłonne układ moczowy, osierdzie – w dwóch ostatnich przypadkach często dochodzi do śmierci osoby chorej.
Gruźlicę leczy się na początku w szpitalu. Zwykle trwa to około dwóch miesięcy, cały proces leczenia obejmuje w sumie pół roku. Do leczenia w przypadku tej choroby mają prawo nawet osoby nieubezpieczone.
Leczenie gruźlicy wspomaga odpowiednia dieta, powinna zawierać dużo kalorii, bo chory jest osłabiony, produkty wysokobiałkowe, świeże warzywa i owoce. Dla wzmocnienia, pacjent powinien także przyjmować cynk i selen oraz witaminy A i C.
Dodaj komentarz