Bliznowiec, czyli przerośnięta blizna, zwana inaczej keloidem. Nadmiernie rozrośnięta tkanka łączna włóknista, która powstaje w miejscu uszkodzenia skóry. Jest to guzowaty twór o wzmożonej spoistości. Zazwyczaj nie wywołuje dolegliwości bólowych. Należy jednak pamiętać o ty, że w przypadku jego występowania należy udać się do lekarza specjalisty.
Wygląd bliznowca
Wygląd bliznowca sprawia, że wyróżnia się on na tle skóry. Zazwyczaj przybiera sino-czerwony kolor. Jego powierzchnia jest gładka, jak również lśniąca. Rozmiar przybiera od kilkunastu milimetrów do kilkudziesięciu centymetrów. Bliznowce powstają na każdej części ciała. Najczęściej jednak na przedniej części klatki piersiowej, dłoniach, płatach usznych, stopach, barkach i ramionach. Bardzo często również widać je tam, gdzie skóra przylega do kości. Taki bliznowiec może spowodować liczne problemy w poruszaniu się, przykurczach, a także ograniczenia zakresu ruchów.
Rodzaje bliznowca
Bliznowiec zazwyczaj występuje w dwóch postaciach. Jako bliznowiec samoistny oraz bliznowiec wtórny. Bliznowiec samoistny to keloid, który rozwija się bez ustalonej przyczyny. Nie jest spowodowany wcześniejszym urazem, jak również gojącą się raną. Najczęściej lokuje się w okolicach klatki piersiowej. Z kolei bliznowiec wtórny, to keloid, który powstał w skutek oparzenia, urazu mechanicznego, lub w wyniku zmian trądzikowych. Bliznowiec wtórny różni sie od blizny przerosłej tym, że bliznowiec posiada charakterystyczne wypustki w obwodzie zmiany.
Blizna i bliznowiec – różnica
W ciągu całego życia nabawiamy się wielu blizn. Wiele skaleczeń pozostawia ślad w postaci blizn. Rana tworzy się w miejscu przerwania tkanki łącznej skóry. Wtedy tworzy się rana. Rana ta po pewnym czasie zamienia się w bliznę. Czas gojenia się ran i blizn nie jest stały, zależy od wielu zmiennych. Czasami zdarzają się przypadki ran patologicznych, które nie goją się w takim samym czasie. Warto zaznaczyć, że na nieprawidłowe gojenie się blizn składają się między innymi: zakażenia bakteryjne, choroby onkologiczne, przewlekłe, itp.
Przyczyny powstawania bliznowca
Jest kilka przyczyn, które składają się na powstawanie bliznowca. U niektórych osób fibroplasty (komórki tworzące bliznę) namnażają się dość intensywnie. Zazwyczaj bliznowce powstają w wyniku, między innymi: oparzenia, zadrapania, po szczepieniu, w miejscu, gdzie znajdował się kolczyk (na przykład w uszach). Co ważne bliznowce mogą również powstawać w wyniku nieprawidłowego gojenia się trądziku, ran po ospie wietrznej, czy też po cesarce. Warto pamiętać również o tym, że jeśli w danej rodzinie ktoś zmagał się z bliznowcem, inni domownicy mogą mieć również z nim problem.
Nie bagatelizuj problemu
Nadmierny rozrost bliznowca, który nie jest kontrolowany może świadczyć o tym, ze zmiana przeradza się w zmianę nowotworową. Dlatego też w takim przypadku należy udać się do lekarza specjalisty: dermatologa lub chirurga. Bliznowiec zazwyczaj nie jest zagrożeniem dla zdrowia człowieka. Nie podlega interwencji chirurga. Może być natomiast problemem natury psychicznej, ponieważ dla wielu osób jego wygląd jest niekomfortowy. Umiejscawia się zazwyczaj na dekolcie, barkach, twarzy, czy też klatce piersiowej.
Leczenie bliznowca
Usuwanie tego typu schorzenia jest zabiegiem dość pracochłonnym dla specjalisty. Do usuwania bliznowców zazwyczaj używa się: leczenia laserowego, terapii radiacyjnej, zastrzyków z kortykosteroidami, zamrażaniu zmienionego miejsca ciekłym azotem, olejkami, maściami z dodatkiem heparyny lub jej pochodnych oraz silikonem. Należy je stosować zaraz po zagojeniu rany.
Bliznowiec chociaż nie jest poważnym schorzeniem, dla wielu osób może być bardzo uciążliwy. Należy jednak pamiętać, żeby nie bagatelizować tego schorzenia i udać się
z problemem do lekarza specjalisty.
Karolina Solińska
Dodaj komentarz